Roma Sabato 8 Novembre 2014.

Cari compagni e compagne,

Ringraziamo il Partito Comunista per l’invito a questa manifestazione su questo grande argomento che è la Rivoluzione d’ Ottobre. In questa occasione vogliamo affermare la volontà del Partito Comunista di Grecia di intensificare le relazioni bilaterali e gli sforzi congiunti per rafforzare l’ “INIZIATIVA” dei 29 Partiti Comunisti d ‘Europa ma anche la nostra lotta nel movimento comunista internazionale.

Cari compagni e compagne,

Di fronte all’anniversario della Rivoluzione d’Ottobre, con immenso onore, rendiamo omaggio a tutti gli eroi e i morti che sono caduti nel fuoco della lotta di classe, per far divenire realtà il più grande ideale, nato dalle menti più brillanti del genere umano, l’abolizione dello sfruttamento dell’uomo sull’uomo, per il socialismo – comunismo.

Portiamo nella nostra mente i pionieri pensatori e rivoluzionari comunisti Karl Marx e Friedrich Engels .L’ eroica Comune di Parigi, la prima rivoluzione proletaria che ha dato l “assalto al cielo”.

Ci viene in mente la 3a internazionale Comunista, gli operai ribelli dei centri proletari di questo periodo.

Con profonda emozione ci poniamo davanti ai milioni di morti del movimento comunista mondiale, davanti agli inflessibili rivoluzionari dell’epopea proletaria.

Nulla è andato perso, dei sacrifici di questi combattenti d’avanguardia. Se non ci fossero state queste lotte, le vittorie e le sconfitte, se non fosse stata studiata l’esperienza del movimento rivoluzionario, se non fossero esistite elaborazioni teoriche, sarebbe stata più difficile la vittoria della Rivoluzione d’Ottobre.

Ci ispiriamo e studiamo la storia, impariamo dall’esperienza positiva ma anche dagli errori, per far si che noi e le future generazioni di comunisti diventiamo sempre più in grado di lottare per il socialismo comunismo. La Rivoluzione d’Ottobre ha dato e dà una forte e ferma risposta a coloro che mettevano in dubbio e in discussione il ruolo della guida della rivoluzione socialista , il partito comunista, come partito di tipo nuovo in relazione ai partiti socialdemocratici compromessi e opportunisti.

Il Partito comunista, questa è l’unica forza che può esprimere ed unire teoria rivoluzionaria e azione rivoluzionaria. Il partito bolscevico è arrivato alla vittoria perché ha affrontato insieme la lotta economica, ideologica e politica della classe operaia.

L’ideologia socialista comunista, che mette in luce le leggi del movimento della società capitalista e le leggi universali della transizione dal capitalismo al socialismo, e la generalizzazione e la condivisione dell’esperienza della lotta di classe vengono realizzate  dal Partito Comunista. E qui che sta la necessità del esistenza del Partito Comunista.

Il Partito Comunista è l’avanguardia della classe operaia, il fattore insostituibile per preparare e guidare la lotta vittoriosa per il potere e per la costruzione del socialismo. Pertanto il compito immediato e principale è la ricostruzione del Movimento Comunista.

La Rivoluzione d’Ottobre e il processo della costruzione del socialismo è un evento epocale, che ha segnato il cammino dell’umanità.

Nessuna sconfitta, nessuna ritirata, né la controrivoluzione possono negare questa verità storica.

Gli insegnamenti della Rivoluzione d’Ottobre illuminano il nostro cammino.

I ribaltamenti controrivoluzionari degli anni 1989 – 1991 non cancellano il carattere della nostra epoca come epoca di transizione dal capitalismo al socialismo, materialmente inaugurata dalla Rivoluzione d’ottobre.

Il socialismo rimane necessario e attuale. La necessità e la sua attualità emergono dalle contraddizioni del sistema capitalista.

Oggi più che mai si sono sviluppate le condizioni materiali per il passaggio dell’umanità ad un sistema socio economico superiore.

La necessità del   socialismo nasce dal fatto che, mentre il capitalismo ha socializzato il lavoro e la produzione su scala senza precedenti, i mezzi di produzione sono di proprietà capitalistica. Questa contraddizione è alla base delle crisi del capitalismo, dell’attuale sovraccumulazione di capitali che si manifesta in Italia ,in Grecia, nell’Unione europea ed in altre regioni del mondo.

All’interno di questo sistema, né la crisi del capitalismo può essere evitata, né tantomeno la guerra imperialista. Le contraddizioni inter-imperialiste e gli antagonismi per il controllo dei mercati e delle fonti di ricchezza si stanno intensificando. Il risultato per il popolo è doloroso, come dimostrano le guerre in Iraq, Siria, Ucraina e altrove.

Il modo di produzione capitalistico ha dato tempo fa tutto quello che doveva dare. E’ opportuno e necessario che sia sostituito dal socialismo.

La teoria della Rivoluzione Socialista si è basata sull’esperienza delle rivoluzioni precedenti, l’esperienza del partito bolscevico si è forgiata nella lotta tenace contro l’ideologia borghese, contro il riformismo e le teorie opportuniste. Questa teoria ha dimostrato scientificamente perché la situazione della classe operaia non può essere cambiata radicalmente con la lotta per le riforme. La preparazione teorica del partito bolscevico guidato da Lenin lo ha reso in grado di valutare correttamente l’ordine e la correlazione delle forze sociali e politiche, stabilire una tattica flessibile, senza allontanarsi dall’obiettivo strategico, che era il potere operaio. Uno dei momenti determinanti della vittoria della rivoluzione è stata la politica dei bolscevichi durante la prima guerra mondiale e l’analisi della linea rivoluzionaria dopo la rivoluzione del febbraio 1917 attraverso le Tesi di Aprile.

In sostanza si tratta di una risposta rivoluzionaria alla questione che tra il potere borghese e il potere proletario non si interpone nessun potere intermedio. I comunisti rifiutano di partecipare a governi di gestione borghese.

Questa strategia costruita che ha guidato alla vittoria è l’eredità più importante e contiene delle lezioni molto preziosi per ogni Partito Comunista.

Con la vittoria della rivoluzione, in condizioni indicibilmente orribili di accerchiamento imperialista, con interventi esterni e sotto  azioni controrivoluzionarie molto acute della classe borghese Russa, dei resti del potere borghese e dell’esercito dello Zar, ha avuto inizio l’opera titanica della costruzione socialista.

Questa inaudita impresa umana, ha dato in breve tempo uno slancio irripetibile all’evoluzione sociale.

Alla Rivoluzione d’Ottobre è dovuta la soddisfazione dei diritti al lavoro permanente e stabile, all’istruzione gratuita, all’assistenza sanitaria e previdenza, le residenze popolari, la garanzia dei diritti civili e sociali di base per la maggioranza popolare.

Nel giro di pochi anni, nell’Unione Sovietica la disoccupazione è scomparsa. Dal 1956 è stata stabilita la giornata lavorativa di 7 o 6 ore, e settimana lavorativa di cinque giorni.

È stato garantito per tutti i lavoratori il tempo libero. È stato cambiato il suo contenuto grazie alle infrastrutture che il potere sovietico ha creato. L’Unione Sovietica ha coperto una vasta rete di attività culturali e sportive, fino al  più piccolo villaggio.

La crociata anticomunista e le calunnie opportuniste non possono nascondere a lungo la verità. L’ anticomunismo, di cui un elemento fondamentale è la  riscrittura della storia,  dimostra la paura della borghesia.

È stato confermato che non esiste sviluppo sovraclassista neppure una terza via di sviluppo. Tale sviluppo o servirà l’imperialismo, ovvero la gestione del sistema capitalista, o servirà il popolo.

Il KKE studiando lo sviluppo capitalistico in Grecia, ha definito dal 15 ° Congresso nel 1996, il carattere della rivoluzione come socialista. Il 19 ° congresso ha  arricchito la strategia del Partito. Il congresso ha osservato che: Da tutti gli aspetti della vita economica e sociale emerge in modo acuto la contraddizione tra il carattere sociale del lavoro e dell’appropriazione capitalistica privata. Emerge in modo insistente la necessità di proprietà sociale, della pianificazione centrale con il potere operaio. Dal punto di vista delle condizioni materiali il socialismo è necessario e attuale più che mai.

Su questa linea cerchiamo di rafforzare il KKE e la KNE, di rafforzare i legami con la classe operaia e gli strati popolari, di contribuire alla ricomposizione del movimento operaio, alla costruzione dell’alleanza popolare, l’alleanza della classe operaia con i contadini poveri, con i lavoratori autonomi della città, per poter sviluppare la lotta antimonopolista-anticapitalista.

Cari compagni e compagne,

il KKE non fa  nessun compromesso. Sta con piena responsabilità di fronte alla classe operaia. Ha preso insegnamenti dalla sua storia  e dalla storia del movimento comunista internazionale.

Non si sottometterà alle pressioni per partecipare a un governo borghese, per aiutare la classe borghese a superare la sua crisi.

Oggi Syriza sta diventando sempre più social democratico, è il cavallo di Troia usato per intrappolare il movimento popolare.

Noi non solo non daremo il nostro contributo per far intrappolare la gente ma faremo di tutto per fermarlo.

Con il KKE sempre più forte, per un forte movimento popolare, per l’alleanza popolare, per il socialismo.

Viva la Rivoluzione d’Ottobre che illuminerà per sempre il nostro cammino.

Il nostro futuro non è il capitalismo, è il nuovo mondo, il socialismo.

Χαιρετισμός  του εκπροσώπου του ΚΚΕ Κώστα Παρασκευά, μέλους του Π.Γ. της ΚΕ, στη συγκέντρωση του Κ.Κ. Ιταλίας στη Ρώμη το Σάββατο 8 Νοέμβρη 2014.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ευχαριστούμε πολύ το ΚΚ Ιταλίας για τη συμμετοχή στην σημερινή εκδήλωση για το κορυφαίο αυτό θέμα και με την ευκαιρία αυτή θέλουμε να επιβεβαιώσουμε τη θέληση του ΚΚΕ για την ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων , των κοινών προσπαθειών  για την ενίσχυση της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ»,  των 29 Κ.Κ της Ευρώπης και τη γενικότερη δράση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Μπροστά στην επέτειο της Επανάστασης του Οκτώβρη, στεκόμαστε με σεβασμό και αποτίουμε φόρο τιμής σ’ όλους τους ήρωες και τους νεκρούς, που έπεσαν στα πεδία της ταξικής πάλης, για να γίνει πράξη το πιο λαμπρό ιδανικό που γεννήθηκε από τα πιο φωτεινά  μυαλά της ανθρωπότητας , η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Φέρνουμε στη σκέψη μας τους πρωτοπόρους διανοητές και επαναστάτες κομμουνιστές,  τον Κάρλ Μάρξ και Φριντιχ Ενγκελς , την ηρωική Κομμούνα του Παρισιού, την Πρώτη προλεταριακή Επανάσταση που έκανε «έφοδο στον ουρανό».

Στη μνήμη  έρχονται η Γ΄Κομμουνιστική Διεθνής, οι επαναστατημένοι εργάτες των προλεταριακών κέντρων αυτής της περιόδου.

Στεκόμαστε με συγκίνηση μπροστά στα εκατομμύρια των νεκρών του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, στους ακλόνητους επαναστάτες της προλεταριακής εποποιϊας.

Τίποτα δεν πήγε χαμένο, από τις θυσίες αυτών των πρωτοπόρων μαχητών. Εάν δεν είχαν προηγηθεί αυτοί οι αγώνες, οι νίκες και οι ήττες, εάν δεν είχε μελετηθεί η πείρα του επαναστατικού κινήματος, εάν δεν προϋπήρχαν οι θεωρητικές επεξεργασίες, θα ήταν πιο δύσκολη η νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης.

Εμπνεόμαστε και ταυτόχρονα μελετάμε την ιστορία, διδασκόμαστε από τα θετικά και τα λάθη, ώστε να μπορούμε εμείς και οι μελλοντικές γενιές των κομμουνιστών να γινόμαστε πιο ικανοί στην πάλη για το σοσιαλισμό, κομμουνισμό.

Η Οχτωβριανή Επανάσταση έδωσε και δίνει ισχυρή, ακλόνητη απάντηση σε όσους αμφισβητούσαν και αμφισβητούν το ρόλο του ηγετικού καθοδηγητικού παράγοντα της σοσιαλιστικής επανάστασης, του Κομμουνιστικού Κόμματος, ως Κόμματος νέου Τύπου σε σχέση με τα συμβιβασμένα οπορτουνιστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα  και μόνο αυτό είναι η δύναμη που μπορεί να συνενώσει και να εκφράσει την επαναστατική θεωρία και την πρωτοπόρα επαναστατική δράση. Το Κόμμα των Μπολσεβίκων έφτασε στη νίκη, γιατί αντιμετώπισε ως ενιαίο αδιαχώριστο σύνολο την οικονομική, την ιδεολογική και την πολιτική πάλη της εργατικής τάξης. Η σοσιαλιστική – κομμουνιστική ιδεολογία, που αναδεικνύει τους νόμους κίνησης της καπιταλιστικής κοινωνίας και τις νομοτέλειες της για το πέρασμα από το καπιταλισμό στο σοσιαλισμό., η γενίκευση  και μετάδοση της πείρας της ταξικής πάλης γίνεται από το Κ.Κ. Εδώ βρίσκεται η ανάγκη ύπαρξης του Κ.Κ.

Το Κομμουνιστικό κόμμα είναι ο αναντικατάστατος παράγοντας, η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, για να την προετοιμάσει , να την οδηγήσει στη νικηφόρα πάλη για την εξουσία. Στην οικοδόμηση του Σοσιαλισμού. Γι’ αυτό άμεσο και κύριο καθήκον είναι η ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Η Οχτωβριανή Επανάσταση και η πορεία της Σοσιαλιστικής οικοδόμησης είναι κοσμοϊστορικό γεγονός, που σφράγισε την πορεία της ανθρωπότητας.

Καμία ήττα, καμία υποχώρηση, ούτε η αντεπανάσταση δεν μπορούν να αμαυρώσουν αυτή την ιστορική αλήθεια.

Τα διδάγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης φωτίζουν το δρόμο μας.

Οι αντεπαναστατικές ανατροπές των χρόνων 1989 – 1991 δεν ακυρώνουν το χαρακτήρα της εποχής μας ως εποχής περάσματος από το καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, που συμβολικά εγκαινίασε η Οχτωβριανή Επανάσταση.

Ο Σοσιαλισμός παραμένει αναγκαίος και επίκαιρος. Η αναγκαιότητα και επικαιρότητα αναδύονται από τις αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Σήμερα έχουν περισσότερο από ποτέ αναπτυχθεί οι υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμα της ανθρωπότητας σε ανώτερο κοινωνικό οικονομικό σύστημα.

Η αναγκαιότητα για το σοσιαλισμό γεννιέται από το γεγονός ότι ενώ ο καπιταλισμός  έχει κοινωνικοποιήσει την εργασία και τη παραγωγή σε πρωτοφανή κλίμακα, τα μέσα παραγωγής αποτελούν καπιταλιστική ιδιοκτησία. Αυτή η αντίφαση είναι η βάση των καπιταλιστικών κρίσεων , της σημερινής κρίσης υπερσσυσώρευσης κεφαλαίου που αντιμετωπίζουμε στην Ιταλία , την Ελλάδα, την Ε.Ε και άλλες περιοχές του κόσμου.

Μέσα σ’ αυτό το σύστημα ούτε η καπιταλιστική κρίση μπορεί να αποφευχθεί , ούτε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μπορεί να αποτραπεί. Οι ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των αγορών και των πηγών του πλούτου οξύνονται. Το αποτέλεσμα για τους λαούς είναι οδυνηρό, όπως δείχνουν οι πόλεμοι στο Ιράκ , τη Συρία,  την Ουκρανία και σε άλλες περιοχές.

Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, ότι είχε να δώσει το έδωσε προ πολλού,  είναι επίκαιρο και αναγκαίο να αντικατασταθεί από το σοσιαλισμό.

Η θεωρία της Σοσιαλιστικής  Επανάστασης βασίστηκε στην πείρα των προηγούμενων επαναστάσεων, στην  πείρα του κόμματος των μπολσεβίκων, σφυρηλατήθηκε στην ανειρήνευτη πάλη κατά της αστικής ιδεολογίας, των  ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών θεωριών. Θεμελίωσε επιστημονικά γιατί η κατάσταση της εργατικής τάξης δεν είναι δυνατό να αλλάξει ριζικά με τον αγώνα για μεταρρυθμίσεις.  Η ολόπλευρη θεωρητική προετοιμασία του Κόμματος  των Μπολσεβίκων υπό την ηγεσία του Λένιν, το κατέστησε ικανό να εκτιμά σωστά τη διάταξη και το συσχετισμό των κοινωνικών και των πολιτικών δυνάμεων, να καθορίζει ευέλικτα  την τακτική του, χωρίς να απομακρύνεται  από το στρατηγικό του στόχο, την εργατική εξουσία.

Από τους καθοριστικούς παράγοντες της νίκης της επανάστασης ήταν η πολιτική των Μπολσεβίκων στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο καθώς και η επεξεργασία της επαναστατικής γραμμής μετά την επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, μέσα από τις θέσεις του Απρίλη.

Ουσιαστικά δόθηκε επαναστατική απάντηση στο ζήτημα ότι ανάμεσα στην αστική εξουσία και στη προλεταριακή δεν μεσολαβεί καμία ενδιάμεση εξουσία. Οι κομμουνιστές απορρίπτουν τη συμμετοχή σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης.

Αυτή η στρατηγική που διαμορφώθηκε και οδήγησε στη νίκη αποτελεί τη σημαντικότερη παρακαταθήκη και εμπεριέχει από τα πολυτιμότερα  διδάγματα για κάθε κομμουνιστικό κόμμα.

Με τη νίκη της επανάστασης, μέσα σε απερίγραπτα φοβερές συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, εξωτερικών επεμβάσεων και οξύτατης αντεπαναστατικής δράσης της ρώσικης αστικής τάξης, των καταλοίπων της αστικής εξουσίας και του Τσαρικού στρατού ξεκίνησε το τιτάνιο έργο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Αυτό ο πρωτόγνωρος ανθρώπινος  άθλος έδωσε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ανεπανάληπτη ώθηση  στην κοινωνική πρόοδο.

Στην Οχτωβριανή Επανάσταση οφείλεται η ικανοποίηση των δικαιωμάτων στη μόνιμη και σταθερή εργασία, στη δωρεάν Παιδεία, στην ιατρική περίθαλψη και την Πρόνοια, στη λαϊκή κατοικία, στην κατοχύρωση βασικών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για τη λαϊκή πλειοψηφία.

Μέσα σε λίγα χρόνια, στη Σοβιετική Ενωση εξαφανίστηκε η ανεργία. Από το 1956  καθιερώθηκε 7ωρη  η 6ωρη εργάσιμη μέρα, η πενθήμερη εργάσιμη βδομάδα.

Εξασφαλίσθηκε  για όλους τους εργαζόμενους ο ελεύθερος χρόνος. Αλλαξε και το περιεχόμενό του χάρη στις υποδομές που δημιούργησε η σοβιετική εξουσία.  Ένα τεράστιο δίκτυο πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων  κάλυψε  τη Σοβιετική Ενωση, μέχρι το μικρότερο χωριό

Η αντικομμουνιστική σταυροφορία και η οπορτουνιστική συκοφαντία δεν μπορούν να κρύψουν για πολύ την αλήθεια. Ο αντικομμουνισμός, που στοιχείο του είναι και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, αποτελεί και ένδειξη φόβου της αστικής τάξης.

Επιβεβαιώθηκε ότι δεν υπάρχει υπερταξικός ή τρίτος δρόμος ανάπτυξης. Ή θα  υπηρετεί τον ιμπεριαλισμό, δηλαδή τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, ή θα υπηρετεί το λαό.

Το ΚΚΕ μελετώντας την πορεία ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα, καθόρισε , από το 15ο συνέδριο,   το 1996 , το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλιστική. Το 19ο συνέδριο , εμπλούτισε τη στρατηγική του κόμματος. Το συνέδριο  σημείωσε πως : Από ολες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής προβάλλει οξυμένα η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας και την ατομική καπιταλιστική ιδιοποίηση . Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη της κοινωνικής ιδιοκτησίας , του κεντρικού σχεδιασμού με εργατική εξουσία . Από την άποψη των υλικών συνθηκών ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε.

Μ αυτή τη γραμμή προσπαθούμε να ισχυροποιήσουμε το ΚΚΕ και την ΚΝΕ , να δυναμώσουμε τους δεσμούς με την εργατική τάξη και τα λαικά στρώματα,  να συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην οικοδόμηση της λαικής συμμαχίας , της συμμαχίας της εργατικής τάξης , με τη φτωχή αγροτιά , τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης ώστε να αναπτυχθεί ο αντιμονοπωλαικός –αντικαπιταλιστικός αγώνας.